1. Δε φοβόμαστε να μιλήσουμε στο παιδί για τον Κορωνοϊό
Σίγουρα τα παιδιά θα έχουν ακούσει τα νέα, είτε μέσα από την τηλεόραση, είτε από κάποιον συμμαθητή τους, είτε μέσα από τις συζητήσεις των ενηλίκων, οπότε δεν πρέπει να αποφεύγουμε να μιλήσουμε γι’ αυτό. Το να μην συζητάμε με το παιδί μας για κάτι, το κάνει να ανησυχεί περισσότερο.
 
2. Αξιολογούμε τι γνωρίζει ήδη το παιδί
Βρίσκουμε μια κατάλληλη στιγμή και ξεκινάμε τη συζήτηση διερευνώντας τι γνωρίζει ήδη. Δε δίνουμε υπερβολική πληροφορία, φροντίζουμε όμως οι απαντήσεις μας να είναι ειλικρινείς και ξεκάθαρες. Δεν πειράζει αν δεν έχουμε εκείνη την ώρα όλες τις απαντήσεις. Αυτό που έχει σημασία είναι το παιδί μας να καταλάβει ότι είμαστε πάντα διαθέσιμοι, για οτιδήποτε σχετικά με το θέμα.
 
3. Διαχειριζόμαστε τη δική μας ανησυχία πρώτα
Τα παιδιά επηρεάζονται από τη δική μας στάση και είναι σημαντικό να επικοινωνούμε μαζί τους με απλό και ήρεμο τρόπο. Αν νιώθουμε ανήσυχοι μιλάμε με κάποιον φίλο, το/τη σύντροφό μας ή με έναν Σύμβουλο και διαχειριζόμαστε πρώτα τους δικούς μας φόβους. Φροντίζουμε επίσης να διατηρήσουμε όσο γίνεται την καθημερινή μας ρουτίνα. Δεν ξεχνάμε ότι είναι βασική ανάγκη των παιδιών να νιώθουν τον κόσμο γύρω τους ως ένα σχετικά ασφαλές περιβάλλον.
 
4.  Ακούμε και αναγνωρίζουμε τους φόβους του παιδιού
Αν το παιδί είναι φοβισμένο, θα χρειαστεί να αξιολογήσουμε ως σημαντικό τον φόβο του. Αν πούμε «Δεν θα πάθεις τίποτα. Μια χαρά θα είσαι», ίσως το παιδί αισθανθεί μόνο του και ότι δεν το ακούσαμε πραγματικά.
Αντίθετα, προσπαθούμε να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή σε όσα το παιδί έχει να πει και διερευνούμε τα συναισθήματά του. Μπορούμε να μοιραστούμε μια ιστορία από τη δική μας παιδική ηλικία για ένα περιστατικό που μας είχε τρομάξει και τον τρόπο που το διαχειριστήκαμε. Αργότερα, μέσα στη μέρα, όταν το παιδί έχει καθησυχαστεί, επαναφέρουμε το θέμα του Κορωνοϊού, ρωτώντας το πως αισθάνεται.

5. Μιλάμε στα παιδιά ανάλογα με την ηλικία τους
Στα μικρότερα παιδιά (6-10 ετών) μπορούμε να πούμε για παράδειγμα: «Υπάρχουν πολλοί ιοί, όπως όταν πονάει η κοιλιά σου ή όταν κρυώνεις. Ο Kορωνοϊός είναι ένας ακόμη ιός». Δεδομένης της ηλικίας του παιδιού και των πληροφοριών που ήδη διαθέτει, μπορούμε επίσης να πούμε: «Αυτή η ασθένεια είναι καινούρια και οι άνθρωποι προσπαθούν πάρα πολύ για να μην εξαπλωθεί και να κάνουν καλά όσους έχουν αρρωστήσει. Οι επιστήμονες και οι έξυπνοι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο προσπαθούν να καταλάβουν πως να παραμείνουν οι άνθρωποι ασφαλείς και υγιείς. Αν έχεις οποιαδήποτε απορία μπορείς να με ρωτήσεις».
Αν το παιδί είναι κάτω από 6 ετών, είναι προτιμότερο να το συζητήσουμε μαζί του όταν το ίδιο εκφράσει απορία ή/και ανησυχία για τον ιό.
 

Ενισχύουμε την υπευθυνότητα των παιδιών μας

Μαθαίνουμε στα παιδιά πόσο σημαντικό είναι για τα ίδια να πλένουν τα χέρια τους σωστά, υπενθυμίζοντας και την υπευθυνότητά τους να προστατεύουν τους άλλους ανθρώπους όταν βήχουν ή φταρνίζονται.
Σε μικρές ηλικίες, κάνουμε το πλύσιμο των χεριών μια αστεία δραστηριότητα π.χ. τραγουδώντας ένα τραγούδι που κρατάει τουλάχιστον 20 δευτερόλεπτα. Ή “περνάμε” τα μηνύματα και τους κανόνες υγιεινής μέσω μιας ιστορίας.
 
Μην ξεχνάμε όμως, το κυριότερο…
Ο βαθμός της υπευθυνότητας των παιδιών μας εξαρτάται από τον δικό μας.
 
#alwayscaring